ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟΣ ΛΟΓΟΣ

Αποχαιρετιστήριος Λόγος!!

Ξεκινώντας να γράφω τον αποχαιρετιστήριο λόγο μου, προσπάθησα να φέρω στο νου μου κάποια εικόνα που θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν αφετηρία. Κάτι που θα μπορούσε να συνοψίσει τη σχολική μου πορεία για δέκα ολόκληρα χρόνια στο 10/θ Δημοτικό Σχολείο του Μώλου. Κατέληξα πως δύσκολα θα μπορούσα να σταθώ σε μια μοναδική. Γιατί τελικά, η ουσία αυτής της πορείας βρίσκεται, μάλλον κάπου πίσω απ’ όλες αυτές τις εικόνες, όλους τους ήχους, τους θορύβους και τις μυρωδιές.

Κι όλα αυτά δεν είναι παρά κώδικες, κλειδιά που με οδηγούν σ’ εκείνα τα πράγματα που δύσκολα μπορούν να ειπωθούν με λόγια ή να αποδοθούν με χειρονομίες. Είναι διαφορετικές αναμνήσεις, διαφορετικές μνήμες, μ’ έναν κοινό παρονομαστή όμως: ΤΟ ΜΑΘΗΤΗ!!

Πολλές φορές πρόσμενα με ανυπομονησία το τέλος κάθε σχολικής χρονιάς, όπως όταν γυρίζει κανείς βιαστικά τις σελίδες ενός βιβλίου, για να φτάσει στην τελευταία γραμμή. Δυστυχώς ή ευτυχώς, κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να γίνει εκτός των σελίδων ενός μυθιστορήματος. Ίσως γιατί τα κεφάλαια αυτής της πορείας που διήνυσα, οι καθημερινές μου «σελίδες» και «αράδες» σε αυτόν το χώρο είχαν για μένα τη σημασία τους. Είναι εκείνες οι σελίδες που αποτέλεσαν το βιβλίο το δικό μου, την προσωπική μου ιστορία. Μικρά και μεγάλα μαθήματα, μερικές φορές και παθήματα. Δεν μπορώ να τα ονομάσω, δεν μπορώ να τα προσδιορίσω. Είναι όμως πεντακάθαρα μέσα στην ψυχή μου, γιατί σιγά σιγά έγιναν κομμάτι του εαυτού μου.

Και βεβαίως αυτό το κομμάτι θα είναι για μένα, τώρα που αποχωρώ από αυτό εδώ το σχολείο, η πρώτη ύλη με την οποία έχω εφοδιαστεί. Ο χαρακτήρας μου, η προσωπικότητά μου, η ψυχοσύνθεσή μου φιλτράρισαν αυτή την πρώτη ύλη και την ταίριαξαν στα μέτρα μου. Η πηγή όμως παραμένει η ίδια και ίσως αποτελέσει σημείο συνάντησης, νοητής ή πραγματικής, όταν θα χρειαστεί να κοιτάξω πίσω, να σκεφτώ, να αναζητήσω αυτό που σήμερα εγκαταλείπω. «Το 10/Θ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΩΛΟΥ». Κάπου εδώ το ταξίδι τελειώνει. Πονάει όταν τελειώνει κάτι, ειδικά όταν το αγάπησες τόσο πολύ και βεβαίως όταν σου έδωσε τόσες χαρές. Πονάει πολύ!! Όταν όμως κλείνει ένας κύκλος, είναι σίγουρο ότι θα ανοίξει ένας άλλος.

Αγαπητά μου παιδιά,

«Πώς να μπορέσω να σας αποχαιρετήσω;» Θα μπορούσα βέβαια ν’ ακολουθήσω την πεπατημένη και με μια υπέρμετρη δόση ρομαντισμού να σας πω πως πέρασε γρήγορα ο καιρός … και άλλα τέτοια πολλά … ίσως και ανούσια. Αντιλήφθηκα όμως πως έρχεται κάποτε η στιγμή που ό,τι και να σας πω δεν είναι πια αρκετό. Κι έρχεται στο μυαλό μου ο στίχος του τραγουδοποιού: «Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα».

Αγαπητοί μου γονείς,

Δέκα χρόνια έδωσα έναν σπουδαίο αγώνα για το καλό του σχολείου μας.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω :

α) τα  μέλη της τοπικής Αυτοδιοίκησης που ήταν πάντοτε αρωγοί στο έργο μας

β) τα μέλη  της Σχολικής Επιτροπής, 

γ)το Σύλλογο Γονέων  & Κηδεμόνων για την συνεργασία και την συνεισφορά του 

δ) και όλους τους εκπαιδευτικούς που εργάστηκαν τα τελευταία δέκα χρόνια στο σχολείο μας.

Έχοντας ως αρχή μου ότι «το σεβασμό και την εκτίμηση τα εμπνέεις και δεν τα επιβάλεις», θέλω να πιστεύω ότι όλα αυτά τα χρόνια πορεύτηκα με τις αρχές της ισονομίας και της δικαιοσύνης, χωρίς ιδιοτέλεια και υστεροβουλία, ερμηνεύοντας τις περισσότερες φορές το πνεύμα και όχι το γράμμα του νόμου και πάντα υπέρ των μαθητών και των συναδέλφων. Χωρίς να διεκδικώ το αλάθητο, χειρίστηκα με υψηλό αίσθημα ευθύνης, με αξιοπρέπεια και εντιμότητα θέματα διοικητικής φύσεως και θεωρώ ότι έδωσα τις πρέπουσες λύσεις.

Εκπροσώπησα επάξια το 10/θ Δημοτικό Σχολείο Μώλου και όχι μόνον, σε κάθε μορφής εκδηλώσεις, σεμινάρια, συνέδρια, έχοντας παντού άποψη και λόγο με αποτέλεσμα η φωνή μας να έχει πάντοτε ιδιαίτερη βαρύτητα. Συνεργαζόμενη  εποικοδομητικά μαζί σας, με στόχο ένα σύγχρονο δημόσιο και δημιουργικό σχολείο, δώσαμε έναν αγώνα τιμής, αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης ,αλληλοσεβασμού και κυρίως αλληλοεμπιστοσύνης, με αποτέλεσμα το επίπεδο της παρεχόμενης γνώσης στο σχολείο μας να αποτελεί υπόδειγμα.

Κλείνοντας αισθάνομαι την ανάγκη να σας ευχαριστήσω θερμά για την εκτίμηση και εμπιστοσύνη που επιδείξατε στο πρόσωπό μου.

Με βαθιά συγκίνηση σας αποχαιρετώ και εύχομαι σε όλους σας κάθε προσωπική και οικογενειακή υγεία και ευτυχία.

Καλό Καλοκαίρι σε όλους σας, σε πείσμα των δυσκολιών και των προβλημάτων.

   Να είστε πάντα όλοι καλά.

Με εκτίμηση

Γιαννάκου Σοφία

 

Στατιστικά Ιστοσελίδας

Σήμερα 34
Χθες23
Τη βδομάδα 130
Προηγούμενη βδομάδα 197
Το μήνα 608
Προηγούμενο μήνα 1890
Σύνολο 98310
Σύνολο Χρηστών2
Χρήστες 0
Επισκέπτες 2

Σύνδεση